به نقل از «افکارنيوز»

شین‌آباد تمام نشده است

تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۸۳۹۲۰۶

آخرین و نزدیک‌ترین حادثه آتش‌سوزی در مدرسه مربوط به مدرسه دخترانه انقلاب اسلامی شین آباد بود که در آن ۲۴ دانش آموز دچار سوختگی شدند و ۱۳ نفر از آنها جراحات جدی‌تری داشتند.

ادامه وعده‌های تامین هزینه درمان دختران شین آباد

از این اتفاق پنج سال می‌گذرد، اما درمان این ۱۳ دختر همچنان ادامه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعد از این حادثه اخبار متعددی از وعده‌های دستگاه‌های مختلف درباره حمایت‌های مالی از روند درمان آنها منتشر شد. آخرین اظهار نظر درباره پیگیری درمان دختران شین آباد متعلق بهسید محمد بطحائی- وزیرآموزش و پرورش-است. او ۱۵ شهریور امسال در این خصوص گفت که «در این زمینه تقسیم کاری صورت گرفته و ردیف اعتباری هم در قانون بودجه برایشان پیش‌بینی شده که دنبال شود.»

همچنین رسول خضری-نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی ۱۸ مرداد ماه از اختصاص هفت میلیارد تومان کمک هزینه برای بهبود وضعیت معیشتی دختران شین آبادی خبر داده است، اما طبق آنچهمحمدجواد فاطمی - پزشک جراح دانش آموزان شین آبادمی‌گوید؛ تاکنون این وعده‌ها چندان عملی نشده‌اند. وی درباره چگونگی روند درمان و همچنین تامین هزینه‌های ادامه درمان دختران شین آباد توضیح می‌دهد و می‌گوید: هزینه درمان دختران شین آباد از طرف بیمارستان حضرت فاطمه (س) تهران تامین می‌شود و خدمات ویژه‌ای نیز دریافت می‌کنند. اما این بیمارستان هم پول خود را از بیمه‌ها دریافت می‌کند. قرار بود این دختران مورد حمایت ویژه قرار گیرند، اما وزارتخانه‌های آموزش و پرورش و بهداشت هزینه‌ای برای این موضوع نمی‌پردازند.

وی با تاکید بر اینکه آتش سوزی مدارس یک معضل است، ادامه می‌دهد: ما در حال حاضر تعداد بسیار زیادی کلاس درس غیراستاندارد در کشور داریم. نمونه آن مدرسه شین آباد بود که تعداد زیادی از بچه‌ها سوختند و هنوز درمان آنها در تهران ادامه دارد و تمام نشده است؛ هرچند که درمان آنها سالیان سال ادامه خواهد داشت و هیچ وقت طبیعی نخواهند شد. آن سال ۲۴ دختر بچه سوختند، اما ۱۳ نفر از آنها سوختگی بسیار جدی‌تری داشتند و تاکنون تعداد زیادی عمل جراحی برای آنها انجام شده است.

پزشک جراح دانش آموزان شین آباداضافه کرد: آنها در حال بزرگ شدن هستند و به همین دلیل با مشکلات بیشتری روبرو خواهند شد. صورت و دست‌های همه آنها سوخته است؛ به همین دلیل امیدوارم کمک کنیم تا آنها از نظر روانی مشکلی پیدا نکنند، اعتماد به نفس کافی داشته باشند و در جامعه حضور پیدا کنند. کسی که می‌سوزد فقط پوستش سوخته، اما ذهن و بدنش سالم است و می‌تواند به همه توانایی‌های خود دست پیدا کند.

۸۳ هزار کلاس درس هنوز ناایمن هستند

بنابر اعلام رییس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس، در سال تحصیلی جدید استانداردسازی سیستم گرمایشی ۳۰ هزار کلاس درس برنامه ریزی شده است؛ با این اقدام تعداد کلاس‌های درس استاندارد شده به ۱۸۰ هزار مورد افزایش پیدا می‌کند، اما هنوز ۸۳ هزار کلاس درس استانداردسازی نشده‌اند؛ یعنی سیستم گرمایشی مرکزی استاندارد ندارند و با استفاده از سیستم‌های تابشی و بخاری‌های گازی تجهیز می‌شوند. محمدتقی نظری پور همچنین می‌گوید که در حال حاضر ۹۸۷ کلاس درس چوبی و سنگی در کشور وجود دارد که قرار است بخشی از آنها تا پایان سال ۹۶ و بخشی در سال ۹۷ جمع آوری شوند. همچنین قرار است به هیچ عنوان سوخت داخل کلاس‌های درس نباشد؛ به همین دلیل در استانداردسازی فضاهای آموزشی از سیستم مرکزی که خارج از فضای کلاس باشد، استفاده می‌شود.

طبق این اظهارات تا سه سال آینده و با اعتباری حدود ۷۰۰ میلیارد تومانی، استانداردسازی گرمایشی ۸۳ هزار فضای آموزشی به پایان می‌رسد. به گفته وی ۱۷۰۰ کلاس کانکسی نیز همچنان محل درس خواندن دانش آموزان است، اما با توجه به اینکه وجود این نوع کلاس‌ها در مناطق کوچ نشین اجتناب پذیر است، باید ایمنی لازم را در کانکس‌ها برقرار کرد؛ با این وجود خطر هنوز پشت دیوارهای مدارس غیراستاندارد نشسته‌ است.

منبع: افکارنيوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۸۳۹۲۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانش آموزان دیجیتالی، کلافه از امر و نهی ها

در روزهای گذشته انتشار سکانسی از سریال افعی تهران که در آن برخورد زننده‌ پیمان معادی با معلم دوران مدرسه‌اش را به تصویر کشیده بود با موجی از واکنش‌های متفاوت در جامعه فرهنگیان روبه رو شده است. برخی این سریال را توهین به معلمان تلقی کرده و به تندی از آن انتقاد کردند و بعضی دیگر بر آثار زیان‌بار تنبیه بدنی در مدارس تاکید و فرهنگیان را به انتقاد پذیری فراخواندند. در این میان اما واقعیت‌ها نشان می‌دهد که می‌توانیم شاهد نوعی تغییر در روش‌های تنبیه دانش آموزان در چهل سال گذشته باشیم:

دهه شصت: برای همه ما این دهه پیوندی استوار با پدیده تنبیه داشت. معلمان به عنوان سوژه‌های قدرت‌مند تغییر که توانسته بودند با بسیج دانش آموزان انقلاب ۵۷ را رقم بزنند اکنون از مرجعیت و احترام فراوانی در جامعه برخوردار بودند. فرهنگ پدرسالاری موجود هم هنوز به‌واسطه فردیت های دانش آموزان با چالش جدی روبرو نشده بود، لذا معلمان می کوشیدند تا در نقش یک هدایت‌گر دلسوز مسیر آینده را به دانش آموزان نشان دهند. کلاس‌ها اگرچه پرجمعیت بود ولی انگیزه‌های درسی هم فراوان بود. تنبیه جزء ضروریات مدارس تلقی می‌شد آن‌چنان که حجم و شدت آن کمتر با اعتراض دانش آموزان مواجه می‌شد. معلمان دانش آموزان را هم‌چون فرزندان خود می‌دیدند و چه بسا از سر دلسوزی شلاق را بر دست های آن‌ها می‌نواختند.

دهه نود: این دهه اما متفاوت از گذشته است. مرجعیت معلمان به دلیل تنگناهای معیشتی و تکثر منابع معرفتی دچار چالش‌های جدی شده است. امید به آینده رنگ باخته و مدیریت کلاس های پرازدحام و سرشار از دانش آموزان کم انگیزه به بحرانی جدی انجامیده است. همین امر موجب شده که زمام کلاس در برخی اوقات از دستان معلمان خارج و بازگرداندن آن به نظم اولیه مستلزم تنبیه برخی خاطیان باشد. دانش آموزانی که اکنون با بحران‌های متعدد جنسی، هویتی، و اعتماد در زندگی خود مواجه‌اند و در عوض می‌کوشند تا محیط مدرسه را به فرصتی برای کشتن زمان و خوش‌باشی تبدیل کنند. ورود به عصر فرزند سالاری هم موجب ظهور فردیت‌ها و به چالش کشیده شدن اقتدار معلمان در کلاس‌ها شده است. دانش آموزانی که اکنون برای معلمان غوطه‌ور در انبوه مشکلات روزمره، دیگر نه به عنوان فرزند بلکه به مثابه مزاحمی سمج تلقی می‌شوند.

نکته پایانی: برخی جامعه شناسان از دانش آموزان امروز با عنوان نسل آبی یاد کرده اند که می تواند ترجمان اندوه و سرگشتگی این نوجوانان در کشاکش تحولات امروز ایران باشد. نسلی بی پناه، دیجیتالی شده، بدون فرصت کودکی کردن، درگیر با بحران اعتماد به مراجع ارزشی، بدون آینده ای روشن و کلافه از امر ونهی های روزمره! روشن است که معلمی کردن برای این نسل بیش از همه مستلزم شناخت عمیق از زمانه ای است که در آن به سر می‌بریم. آموزش و پرورش اما با گرفتار آمدن در تامین نیازهای اولیه ای مانند کمبود کلاس و معلم، مدارس را به محیطی فرسایشی برای معلمان و دانش آموزان تبدیل کرده است.

بیشتر بخوانید:

چرا در شرایط جنگی گشت ارشاد بازگشت؟ پیام های حضور دوباره حجت الاسلام صدیقی در نماز جمعه! مردم هیچ کشوری مثل مردم ایران نیستند معنای برداشت از حساب بانکی به دلیل بی‌حجابی روایت زدگی برای توجیه شکست ها

216216

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902746